بیوک الکترا E5 برقی در مدل تولیدی رونمایی شد
1399/11/22
به گزارش پایگاه خبری خودروها،حقیقت این است که بسیاری از افسانه‌های ژاپنی، به واسطه محدویت تولیدکنندگان این کشور و ممنوعیت استفاده از پیشرانه‌های 280 اسب‌بخاری در خودروهای عرضه شده در بازار داخلی ژاپن، خلق شده‌اند. این شرایط واقعاً به سود تولیدکنندگان ژاپنی بود؛ چون آنها با پیشدستی مشغول ساخت موتورهایی کارآمد شده و به جای اینکه انرژی خود را صرف تبلیغات کنند، تلاش فراوانی کرده و توانستند بهترین اتومبیل‌های اسپرت و تیونینگ را بسازند.
تلاش خودروسازان ژاپنی منجرب به تولید محصولات قابل اعتماد و با کیفیتی شده و تا به امروز خودروهای ژاپنی مورد توجه علاقه‌مندان به اتومبیل در سراسر جهان هستند. یکی از دلایل محبوبیت اتومبیل‌های ژاپنی؛ استفاده از موتورهایی ایده‌آل بوده و به همین خاطر بهترین توینرهای مدرن جهان عاشق محصولات ژاپنی هستند. در این متن ما می‌خواهیم بهترین موتورهای ژاپنی در دهه 1990 را معرفی کرده و شما را کمی با تکنولوژی و هوش ژاپنی‌ها آشنا کنیم.
کد 6G72 نشانِ مجموعه‌ای از پیشرانه‌های V6 میتسوبیشی در سه نسخه مختلف است. این پیشرانه در نمونه‌های 12 سوپاپ SOHC، 24 سوپاپ SOHC و 24 سوپاپ DOHC به تولید رسیده و ما علاقه زیادی به آنها داریم. نسخه 24v-DOHC دو مدل دارد؛ نمونه نخست پیشرانه‌ای تنفس طبیعی با توان 225 اسب‌بخار بوده و نمونه دوم آن به لطف استفاده از توربوشارژ توانی معادل با 320 اسب‌بخار دارد. نسخه 3 لیتری V6 توربوشارژ با توان 320 اسب‌بخار در محصولاتی مانند میتسوبیشی دبون‌ایر یا 3000GT VR4 معروف به GTO در برخی از کشورها مورد استفاده قرار گرفت و با داج Stealth، ایالات‌متحده آمریکا از وجود آن بی نصیب نماند.
موتورهای سری B هوندا، پیشرانه‌هایی چهار سیلندر با تکنولوژی «سرسیلندر با میل سوپاپ دوبل» یا DOHC بوده و در بین سال‌های 1989 تا 2001 به تولید رسیده‌اند. این موتورها بسیار کاربردی بوده و از نسل اول تکنولوژی زمان‌بندی متغیر سوپاپ هوندا یا VTEC برخودار هستند. کد B16B مخصوص پیشرانه 1.6 لیتری هوندا با توان 180 اسب‌بخار است. این پیشرانه تنها در سیویک Type-R EK9 مورد استفاده قرار گرفت؛ اما هوندا از تکنولوژی آن برای تولید انتگرا Type-R هم بهره برد.
موتور SR20DET جانشینی برای CA18DET بوده و در آن زمان انواع و اقسام محصولات کمپانی نیسان به آن مجهز بودند. این موتور چهار سیلندر 2 لیتری توربوشارژ، از نوع DOHC بوده و 200 اسب‌بخار قدرت دارد. خواندن و فهمیدن کد پیشرانه مزبور بسیار آسان است. SRنشان خانواده موتور، 20 نشان 2 لیتری بودن، D نشان DOHC، E نشان تزریق الکترونیکی سوخت و T نماینده توربو است. از پیشرانه مزبور در چندین اتومبیل، از جمله نیسان 180SX، سانی، GTI-R و سیلویا استفاده شده است.
موتورهای سیریوس با کد 4G6 جزء خانواده پیشرانه‌های چهار سیلندر کمپانی میتسوبیشی هستند. این خانواده شامل 10 موتور گوناگون بوده و ما بیشتر به موتور 4G63T و به ویژه آخرین نسخه آن در لنسر Evo IX علاقه‌مند هستیم. این پیشرانه موتوری 2 لیتری توربوشارژ و چهار سیلندر خطی بوده و دارای بهترین توربو، شمع‌هایی بزرگ و از همه مهم‌تر سیستم MIVEC است. این سیستم معادل تکنولوژی VTEC هوندا و یا VVT-i تویوتا است. توان پیشرانه مزبور حدود 290 اسب‌بخار است.
سری Kدر سال 2001 به عنوان جایگزینی برای سری B معرفی شد. پیشرانه K20A موتوری 2 لیتری و توربوشارژ بوده و در مدل‌های مختلف سیویک Type-R از سال‌های 2001 تا 2011 با تغییراتی جزئی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از پیشرانه مزبور در انتگرا DC5 Type-R استفاده شده است. این موتور 220 اسب‌بخار قدرت را در 8400 دور در دقیقه تولید می‌کند.
در اوایل دهه 1960 مهندسی آلمانی به نام فلیکس وانکل نوع جدیدی از پیشرانه‌ها را خلق کرد. موتورهای وانکل یا دوار هم احتراق داخلی هستند؛ اما به روشی کاملاً متفاوت کار می‌کنند. این موتورها از اصول عملکرد پیستون‌ها پیروی کرده و همان چرخه چهار مرحله‌ای اتو را تکرار می‌کنند؛ اما این بار به جای هر پیستون، یک محور چرخش داشته و تمام اتفاقات در داخل محفظه احتراق رخ خواهد داد. این پیشرانه‌ها صدایی لذت بخش دارند؛ اما موتورهای قابل اعتمادی نبوده و میزان مصرف سوخت آنها فاجعه‌بار است. همچنین میزان آلایندگی بالا و مشکلات مرتبط به آب‌بندی مکانیکی موتور از نقاط ضعف اساسی موتورهای وانکل است. این موتور در زیر کاپوت مزدا RX-7 قرار دارد. پیشرانه مزبور 1.3 لیتری توربو بوده و 280 اسب‌بخار قدرت دارد. این موتور ب به خاطر توان زیاد خود معروف نشد؛ بلکه وزن کم عامل به شهرت رسیدن آن بود.
سوبارو هم مانند نیسان و هوندا خانواده‌ای از پیشرانه‌های چهار سیلندر دارد. از سال 1989 تا مارس 2020 نسخه‌های گوناگون پیشرانه EJ20 ساخته شده و سوبارو WRX STI EJ20 Final Edition آخرین اتومبیلی بود که از آن استفاده کرد. موتور مورد علاقه ما از خانواده چهار سیلندرهای سوبارو، EJ20T نام دارد. کد مزبور رسمی نیست؛ اما بیشترِ علاقه‌مندان به اتومبیل و مکانیک‌های موتورهای توربوشارژ را به سمت خود کشانده است. این موتور 2 لیتری توربوشارژ و چهار سیلندر تخت بوده و در زیر کاپوت نسل دوم WRX حدود 250 اسب‌بخار قدرت دارد.
تویوتا خانواده‌ای از موتورهای چهار سیلندر به نام سری A دارد. در این سری موتورهای 1.3 تا 1.8 لیتری جای می‌گیرند. موتور 4A از سال 1980 تا 2002 و در نسخه‌های گوناگونی به تولید رسیده است. کلیه پیشرانه‌های 4A موتورهایی 1.6 لیتری هستند؛ اما چندین نسخه 8، 16 و 20 سوپاپ در انواع SOHC یا DOHC دارند. تمام پیشرانه‌های مزبور عملکردی متفاوت و ایده‌آل دارند؛ اما ما فقط به موتوری که در زیر کاپوت تویوتا AE86 Sprinter Trueno قرار دارد علاقه‌مند هستیم! این پیشرانه 1.6 لیتری تنفس طبیعی، 16 سوپاپ و از نوع DOHC بوده و 130 اسب‌بخار قدرت دارد.
پیشرانه RB26DETT قلب تپنده نیسان Skyline GT-R بوده و براساس موتور RB28DETT ساخته شده است. خواندن کد پیشرانه مزبور بسیار ساده است. کد RB نشان خانواده موتور، 26 نشان 2.6 لیتری، D نشان DOHC، E نشان تزریق الکترونیکی سوخت و TT نشان توئین توربو است. در R32 GT-R، R33 GT-R و R34 GT-R از پیشرانه مزبور با توان‌های متفاوت استفاده شده است. اولین RB26DETT حدود 280 اسب‌بخار قدرت داشته و در نهایت توان آن در بهترین نسخه به 320 اسب‌بخار می‌رسد. موتور RB26 به دلیل تکنولوژی و بازدهی خوب خود معروف نشد؛ بلکه قدرت فراوان RB26 عامل به شهرت رسیدن آن شد.
احتمالاً پیشرانه 2JZ-GTE یکی از بهترین موتورهایی است که تاکنون ساخته شده؛ زیرا از این پیشرانه برای تویوتا سوپرا MK IV استفاده شده است. این موتور 3 لیتری 6 سیلندر خطی و توربوشارژ بوده و بین 280 تا 320 اسب‌بخار قدرت دارد. نسخه JDM (عرضه در بازار داخلی ژاپن) این موتور به دلیل ممنوعیت تولید اتومبیل با قدرتی بیشتر از 280 اسب‌بخار در کشور ژاپن، قدرت کمتری دارد. نسخه USDM این محصول دارای یک توربوشارژ از جنس فولاد ضد زنگ، میل بادامک‌های اصلاح شده و انژکتورهای بزرگتر بوده و 320 اسب‌بخار قدرت دارد. یکی دیگر از دلایل عملکرد بسیار خوب این پیشرانه؛ استفاده از بلوک‌های چدنی بوده و این امر منجرب به افزایش توان آن تا 1200 اسب‌بخار می‌شود.
برچسب ها:
پیشرانه های ژاپنی
